*Gündem Tuzağına Düşmek* *Savaş Çelebi yazdı* Yıllardır CHP'yi konuşuyoruz, tartışıyoruz. 1923'te kurulan, Cumhuriyet'in ilk siyasi partisi, bugün ana muhalefet konumundaki bir parti. Ancak ülke, sanki tek sorunu bu partiymiş gibi davranıyor. *Asıl Sorunlar Görünmez Oluyor* Türkiye'nin ekonomik krizden sağlık sistemine, eğitimden tarım ve hayvancılığa, ulaşımdan toplumsal ahlaki çöküntüye kadar derin ve köklü sorunları var. Tüm enerjimizi bu yapısal sorunları çözmek için harcamamız gerekirken ne yapıyoruz? Koskoca ülke işi gücü bırakmış, sadece ve sadece CHP'yi konuşuyor. Avrupa ülkeleri "Halkımızın bugününü ve yarınını nasıl daha iyi hale getirebiliriz?" sorusuna cevap ararken, biz gündemimizi siyasi tartışmalara kilitliyoruz. *Gündem Değiştirme Operasyonu mu?* Özellikle son dönemde günden güne CHP konuşuluyor. Şimdi sorulması gereken sorular şunlar: Bu parti gerçekten çok başarılı oldu da mı rahatsız oldunuz? Yoksa gerçekten büyük sıkıntılar mı var? Eğer sıkıntı varsa, sadece CHP'de mi? Gerisi sütten çıkmış ak kaşık mı? Dikkat ederseniz ülkede neler olup bittiği, yaşanan ekonomik zorluklar, sosyal meseleler konuşulurken muhalefet partisi CHP neredeyse ortalarda görünmüyor. Açıklama yok, tartışma yok, Meclis'ten nelerin geçtiğine dair bir tepki yok. CHP adeta sessizliğe gömülmüş durumda. *Peygamber Efendimiz'in Adalet Ölçüsü* Peygamber Efendimiz (s.a.v), adaletin evrenselliğini vurgulayan "Hırsızlık yapan kızım Fatıma bile olsa onun elini keserdim" sözüyle bu konudaki prensibini net bir şekilde ortaya koymuştur. Hadislerde "Devlet başkanlarının en hayırlısı sizi seven ve size dua eden, en kötüsü ise size buğzeden ve lanet edendir" denilerek yönetenlerin halk nezdindeki yeri tanımlanır. Bu prensip bize şunu gösteriyor: Adalet ve hesap verebilirlik herkesi kapsamalıdır. Ne sadece muhalefet eleştirilmeli ne de sadece iktidar. Herkes yaptıklarından sorumlu olmalı. *Gerçek Soru* Asıl soru şu: İktidar partisi gündem değiştirmek ve konuyu farklı yere çekmek için mi sürekli CHP'yi öne atıyor? Bir yandan muhalefet etkisiz ve sessiz, öte yandan iktidar bu sessizliği fırsat bilerek dikkatleri başka yöne mi çekiyor? Ülkenin gerçek ihtiyacı, yapıcı politikalar, şeffaf yönetim, güçlü denetim mekanizmaları ve her şeyden önemlisi herkese eşit uygulanan adalet sistemidir. Yoksa kim kimin elini yıkıyor tartışmaları değil. Belki de asıl felaketi burada görmek gerekiyor: Ülke olarak enerji kaybediyoruz.